ပတၱျမား

သိပ္ကို တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ ျပည္တန္ပတၱျမားေလးတစ္လံုးဟာ လမ္းမႀကီး တစ္ခုရဲ႕ေဘး၊ ဖုန္ေတြ သဲေတြၾကားထဲမွာ အေရာင္ေလးလက္ေနပါတယ္။ ဒီပတၱျမားရဲ႕အေရာင္ကို ၀င္းခနဲ လက္ခနဲ ျမင္ေနရတဲ့ ေခြးကေလးတစ္ ေကာင္ က ေျခေထာက္ေလးနဲ႔ ယက္ၾကည့္လိုက္၊ နမ္း႐ႈပ္ၾကည့္လိုက္၊ ေဟာင္လိုက္နဲ႔ သူ႔သဘာ၀အတိုင္း စူးစမ္းၾကည့္တာေပါ့။

ဒါကို ျမင္ေနရတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းေရာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးက ဘာမ်ား ျဖစ္မလဲ ဆိုၿပီး သြားၾကည့္ေတာ့ အေရာင္၀င္းေနတဲ့ ပတၱျမားကို ေတြ႕တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူက ဒီပတၱျမားေလးကို အရမ္းလွပတဲ့ ေက်ာက္နီေလး တစ္တုံးလို႔ပဲထင္တယ္။ ဒါနဲ႔သူက ေကာက္ယူလိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ လက္သမားေလး တစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ ေရခဲေခ်ာင္းသည္ေလး ကို “မင္းလက္ထဲက ဘာေလးလဲ” လို႔ ေမးတယ္။ “အနီေရာင္ေက်ာက္တံုး ေလးတစ္တံုးပါ” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ လက္သမားေလးက ယူၾကည့္ၿပီး “ငါ့ကို ဒါေလး ေရာင္းမလား။ မင္းကို ၅၀၀ ေပးမယ္ ဘယ္လိုလဲ” လို႔ ေမးေတာ့ ေရခဲေခ်ာင္းသည္ေလးက သူတစ္ေန႔လံုး ပင္ပင္ပန္းပန္းေရာင္းမွ ဒီေလာက္ျမတ္တာ၊ ေရာင္းမယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ လက္သမားေလးက ၀ယ္ယူလိုက္တယ္။

သူက ဒါကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ ျပည္တန္ပတ္ၱျမားမွန္းမသိဘူး။ သူထင္တာ ေက်ာက္နီတစ္လံုးေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူက ေက်ာက္ပြဲစားႀကီးတစ္ေယာက္ဆီ သြားျပတယ္။ ေက်ာက္ပြဲစားႀကီးက ဒီေက်ာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ပတၱျမား မွန္း သိ လိုက္တယ္။ ပတၱျမားရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ တန္ဖိုးကိုပါ အကဲျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ “ကဲ - သူငယ္ မင္းဘယ္ေလာက္ လိုခ်င္သလဲ” လို႔ လက္သမားေလး ကို ေမးတယ္။ လက္သမားေလးက သူတစ္ေနကုန္လုပ္ မွ လက္ခ ၃၀၀၀ က်ပ္ ေလာက္ ရတာဆိုေတာ့ “၅၀၀၀ က်ပ္ ေလာက္ဆို ခင္ဗ်ား၀ယ္ႏိုင္ မလား”လုိ႔ ေမးတယ္။ ဒါနဲ႔ ေက်ာက္ပြဲစားႀကီးက ခ်က္ခ်င္းပဲ ၀ယ္ယူလိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ေက်ာက္ပြဲစားႀကီးလက္ထဲ ေရာက္သြား တာနဲ႔ ေက်ာက္နီလို႔ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ အရာဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ပတ္ၱျမား ႀကီးျဖစ္သြားပါတယ္။

ဒီပတၱျမားႀကီးကို ေက်ာက္ပြဲစားႀကီးက သိန္း ၅၀ နဲ႔ ႏိုင္ငံျခား သားတစ္ေယာက္ကို ေရာင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ႏိုင္ငံျခားသားႀကီးက ဒီျပည္တန္ပတၱျမားႀကီးကို သူ႔ႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာ ၅ သန္း နဲ႔ ျပန္လည္ ေရာင္းခ် လိုက္တယ္တဲ့။ ဒါဆိုရင္ ဒီပတၱျမားႀကီးရဲ႕ တကယ့္တန္ဖိုးက ဘယ္ေလာက္ရွိ တာပါလဲ။ ျပည္တန္ပတၱျျမားဆိုတဲ့အတိုင္း အဖိုးအနဂၢ ထိုက္တန္ၿပီးသားပါ။ သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးကိုသိတတ္ၿပီး တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ သူရဲ႕ လက္ထဲေရာက္ေလ တန္ဖိုးတက္ေလပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိတယ္ ဆိုတာ တန္ဖိုးသိမွပါ။ တန္ဖိုးကို သိျမင္မွလည္း တန္ဖိုးရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ အမွန္တရားပါပဲ။ အဖိုးအနဂ္ၢ ထိုက္တန္တဲ့ ျပည္တန္ ပတၱျမား ႀကီးျဖစ္ပါေစ တန္ဖိုးမသိတဲ့ သူရဲ႕လက္ထဲ ေရာက္ေနရင္ တန္ဖိုးမရွိပါဘူး။ (၅၀၀) ေလာက္ပဲ တန္ဖိုးသိရင္ (၅၀၀) ပဲ တန္ဖိုးရွိမယ္။ ေဒၚလာ (၅) သန္း ေလာက္ တန္ဖိုးကို သိရင္ ေဒၚလာ (၅) သန္း တန္မွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ နဂိုကတည္းက တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာျဖစ္ေနပါေစ တန္ဖိုးမသိရင္ တန္ဖိုးမထား တတ္ၾကပါဘူး။ ဘယ္အရာမဆို သူ႔ေနရာ နဲ႔သူ တန္ဖိုးကိုယ္စီ ရွိၾကပါတယ္။ ရွိလည္းရွိေနၾကၿပီးသားပါ။ အဓိက အေရးႀကီးတာက အဲ့ဒီတန္ဖိုးကို သိျမင္ႏိုင္ဖို႔ ပါပဲ။ တန္ဖိုးကို ျမင္ႏိုင္မွ တန္ဖိုးထားတတ္မွာပါ။